Διερεύνηση υπογονιμότητας

Η διερεύνηση της υπογονιμότητας είναι η διαδικασία που αποσκοπεί στον εντοπισμό των αιτίων που δυσκολεύουν ένα ζευγάρι να επιτύχει εγκυμοσύνη μετά από τουλάχιστον έναν χρόνο τακτικών, μη προστατευμένων επαφών (ή 6 μήνες αν η γυναίκα είναι άνω των 35 ετών).

Περιλαμβάνει:
1. Λήψη ιστορικού: Καταγραφή του ιατρικού, γυναικολογικού και αναπαραγωγικού ιστορικού και των δύο συντρόφων, περιλαμβάνοντας πληροφορίες για τον εμμηνορροϊκό κύκλο, τις σεξουαλικές συνήθειες, προηγούμενες εγκυμοσύνες, λοιμώξεις και παθήσεις.

2. Κλινικές εξετάσεις:

  • Στη γυναίκα:
    ▪ Υπερηχογράφημα έσω γεννητικών οργάνων για αξιολόγηση της μήτρας, των σαλπίγγων και των ωοθηκών.
    ▪ Εξετάσεις ορμονών για τον έλεγχο της ωορρηξίας (FSH, LH, AMH, προγεστερόνη, θυρεοειδικές ορμόνες).
    ▪ Υστεροσαλπιγγογραφία (HSG) για την εκτίμηση της βατότητας των σαλπίγγων.
  • Στον άνδρα:
    ▪ Σπερμοδιάγραμμα για την αξιολόγηση της ποιότητας και της κινητικότητας του σπέρματος.
    ▪ Ορμονικός και γενετικός έλεγχος αν χρειάζεται.

3. Εξετάσεις για ειδικά αίτια:
• Λήψη βιοψίας ενδομητρίου για την αξιολόγηση της υγείας του ενδομητρίου.
• Λαπαροσκόπηση ή υστεροσκόπηση για τη διάγνωση παθήσεων όπως η ενδομητρίωση ή οι συμφύσεις.
• Έλεγχος για λοιμώξεις ή ανοσολογικά αίτια.

4. Γενετικός έλεγχος
: Αν υπάρχει ιστορικό αποβολών ή γενετικών παθήσεων.

Σκοπός:
Η διερεύνηση βοηθά στον εντοπισμό αιτίων όπως:
• Ορμονικές διαταραχές
• Παθήσεις των γεννητικών οργάνων (ενδομητρίωση, ινομυώματα)
• Προβλήματα σπέρματος
• Γενετικές ανωμαλίες
• Άγνωστα αίτια (ανεξήγητη υπογονιμότητα)

Η διαδικασία επιτρέπει την κατάλληλη θεραπεία, που μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, χειρουργική αντιμετώπιση ή υποβοηθούμενη αναπαραγωγή (π.χ. εξωσωματική γονιμοποίηση).